Sanırım bir fotoğrafın altına küçük şeyler yazacaktım, ihtiyacım varmış gibi, daha çok yazmak istedim. 30'lu 40'lı yaşlara gelebilirsem ne zırvalamışım diye bakıp gülmek istiyorum.😄
Kocaeli Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Çoruh Üniversitesi Dış Ticaret mezunuyum. Şöyle başarılıydım, böyle iyiydim diyebileceğim bir üniversite kariyerim yok ; ama kopyanın kitabını yazdım. 😄 Neyse konu bu değil, iş konusunda hep çok şanslıydım, mezuniyetimin 3. günü işe başladım. Çağrı merkezinden tutun da muhasebe müdürlüğüne kadar, banko görevlisinden tur şirketine kadar bir sürü işim oldu ve dolayısıyla epeyce geniş bir çevrem. Çok şehir değiştirdim, ailemden hep uzak yaşadım, ama bunlara değdiğini düşünüyorum, çünkü bugün olduğum kişiyim bunlar sayesinde. Sayısız mülakata girdim çıktım, bazılarından elendim. Hep bir kapı açılır mutlaka, bekledim. Bu arada konuyu yine dağıttım, artık ne zamandır kimseyle konuşmuyorsam yine çenem açıldı car car 😂
Evlendikten sonra tamamen sıfır olduğum bir şehire geldim. Çevrem sınırlı, iş güç yok beni bekleyen. Azımsanacak kadar küçük bir şehir değil, lakin abartacak kadar gelişmişte değil, sonuç olarak işsizsin kızım işte. Geldik, evlendik, Bismillah dedik bakalım.
Ben tabii yoğun iş komplekslerine girmedim. Balayından döneli 2 gün olmuş, doğum günün o gün, benim adamdan şöyle kapıya gelen çiçekler falan bekliyorum.😄 Bizimki 'Çabuk kalk, işe başlıyorsun.' dedi. Afyonum patlamamış daha, bir gözüm kapalı işe gidiyorum ben 😄 Mutlu muydum ? Fazlasıyla. Devasa paralar kazandıran bir iş değil belki ama ay sonunda az çok bir maaş yatıyor hesabıma, evime eşime kendime kullanabiliyorum. Çok şükür 🙏🏻
Tabii ki her şey dört dörtlük olamaz, bende çok sıkıntılar yaşadım. İşe alışmak, işyerine alışmak, insanlara alışmak her zaman yorucu olmuştur benim için. Yine oldu ve evlisin artık kimseye eskisi kadar dert anlatamıyorsam. Bildiğin el ele, baş başa. Bir de iş yerindenden sonrası var, eve gidip yemek yap, sofrayı toparla, evi temizle, ütü yap bla bla bla... Bütün ağır işleri de tek izin gününe topla, kendine zindan yarat. Yorgunluktan ve tempodan ağladığımı bilirim. Önceden 'Yorgunum ben' deyip köşeye çekilince 'Evlenince görürüm seni ben, anlarsın o zaman.' derdi annem. Anladım. Kendime ayıracak 5 dakikam bile yok yani düşünün. Çok sevdiğim kitap okumak şöyle dursun, sabah aynanın karşısına geçip bir ruj sürecek dermanım olmuyordu. Ev hanımlarına imrenmedim desem yalan olur.😑
Sonra ne mi yaptım ? Oturup baktım sadece. Ulan bu benim hayatım be ! Kuralların canı cehenneme. Ömrümü klasik kadın kalıplarına sokup heba etmeyeceğim. İleride 'Şimdiki aklım olsaydı...' ile başlayan cümleler kurmayacağım. Benim hayatım benim, nasıl istiyorsam öyle. ( Canım kocacığım, sen bu cümleleri görme😂)
Akşama yemek yokmuş, iki yumurta kırarız, kendimi iyi hissediyorsam akşamdan koyarım ocağa yarının yemeğini. Pastası böreği her zaman olmak zorunda değil. Bende kusursuz olmak zorunda değilim. İki günde bir evin altını üstüne getirmekten vazgeçtim, belli aralıklar neyime yetmedi. Havludan tut dona kadar ütü yapmak niye ? Her zaman öyle olmayıversin, banane. Ben bu hayata kendimi köleleştirmeyeceğim. Yemek üstü bir demlik çay, elimde kitap ve yahut örgütlerim, erken uyumak zorunda da değilim ! Hırpalanmış bir ninedense, kırmızı rujlu nine olmak tercihim. 😘
Bugün temizlik yapmak istemiyor musun ? Yapma. Yemek yapmaktan sıkılmış olabilirsin her akşam. Mutlaka dolabin içerinde peynir -zeytin vardır, karın doyurur. İzin gününde gezmek istemişsin, ama evde yığınla ütü. Hayatı parçalara ayır, bence ikisine de vakit var. Her şeyi birileriyle yapmak zorunda hissetme, bir patlamış mısır ve kendini merak ettiğin o filmi izlemeye götür. Mutfak dolaplarını bence dönünce de temizleyebilirsin. 😉
Hepimiz biliyoruz ki telafisi olmayan tek şey zaman. Ben istemediğim bir şekilde elimden kaymasına müsaade edemem.Elimden geldiği ölçüde, yetebildiğim kadar, fazlasını yapmaya çalışmak aptal işi ve ben aptal değilim. Eminim bencillik olarak görenler de vardır. Hayır, önce kendimi seviyorum, çünkü kendimi sevmezsem kimseye sevemem. Kendimi önemsemezsem kimseyi önemsemem. İleride bir çocuk nasip ederse Rabbim 20 katına çıkacak sorumlulukların farkındayım, o döneme kadar biraz serbest bırakmak benimki 🙄
Sen de nasıl istiyorsan öyle yap. Kuralların ve kalıpların canı çıksın. Başkalarını mutlu etmek için sürekli kendinden ödün vermek zorunda değilsin, evini birileri temiz görsün diye kendine işkence etmek zorunda da değilsin. Kendi imkanlarını kendin yarat, zorlamaya gelmez hayat. Kısa yol her zaman bulunur, İnan bana böyle çok daha güzel. 👍
(Dip Not: Şu yazdıklarım eşi huysuzlar için, temizlik hastaları için ve kendini daimi olarak ev hanımlığına adamış bayanlar için hayal ürünüdür. Lütfen dikkate almayınız. Ben şanslı kısımdayım.😉)
