Öncelikle belirtmek istiyorum ki bu benim hayatım, şu anda okuduğunuz satırların yer aldığı blog benim, yani burada ben dilediğim gibi yaşayabilirim. Burası benim özgürlük alanım, benim düşüncelerim ve ben burada hadsiz insanlara yer vermek istemiyorum. Sen çiçek sevebilirsin, bense sevmeyebilirim. Sen evini nazar değer kokusuyla sakınabilirsin, bense sakınmayabilirim. Çünkü bu benim tercihim. Profilimin açık olması, senin bana kirli yorum yapmana sebebiyet vermez. Yoldan geçen tanımadığınız birini 'Sen neden böyle giyiniyorsun?' , ' Bu saç rengi çok çirkin.' şeklinde durdurup itham edemezsiniz değil mi ? Onlar da sizin düşüncelerinize uymuyor diye kafeste yasamayamazlar. En fazlası içinizden geçirmek, bana da, hatta bize de aynısını yapın. Kirli yorumlarınızı, pis düşüncelerinizi kendinize saklayın. Sonra da oturup kalbinizin ekmeğini yeyin !
...
Doğum gününde işe başlamış bir taze gelin olarak, izin günü miskinlik hakkım. Müdürüm işe gitmiş, ben evde yalnız. 😁 Yan apartmandan bizim apartmana doğru sarkan ve bizim apartmandaki teyzeyle dedikodu yapan kadına inat, caddeden geçen araç seslerine inat, 13:00'a kadar uyumuşum. Garfield gibi oldum valla 🙈 Bu arada Dip Not: Asla cadde üzerinden ev tutma (!)
Sonrasına gelirsek... Hafif bir kahvaltı, dip köşe bir temizlik planladım kendime. Vileda kullanmayı falan hiç sevmem ben, hijyen gelmiyor bana. Ahşap temizleyici falan da kullanmam. Bildiğin anam babam usulü dizileri kırarım yere, arap sabunu, çamaşır suyu, biraz da sirke kovanın içine. Sonra ben bir bezle yerlerde sürüne sürüne 😀😀 Eşyalar büyük diye 150 m2 ev kiralamışız, tüm ahsapları yerlerde yuvarlanarak böyle temizledim evet 😯 Hal böyle olunca yorgunluk iki katı tabii bende. 😒 Birde adını Pikachu koyduğumuz süpürge makinesi. Sizin deyiminizle 'Marathon'. Ben aşırı memnunum, lakin yakında beni de yutar diye korkuyorum. Ses ve çekim gücü ayarlanabiliyor, temizliğe takıntınız varsa alın gitsin, acımayın paraya. Pişman olmayacaksınız. 💪
Hee birde bakın ne diyeceğim, inox ya da siyah rengi önemli değil, beyaz eşyalara özenerek aldık hepimiz. Yapmayın! Bırakın beyaz eşya beyaz olsun. Bende aynı hatayı yaptım ve şimdi her birinden parmak izi, her birinden su lekesi siliyorum. Tezgahımda siyah ki, derdimi sormayın gitsin.😒
Sonra karıncalar var evimde, oldukça kalabalık yaşıyoruz. Kimisi berekettir kalsın der, kimisi evi ilaçlattır der. Naftalin, nane, limon, pril, bunları denedim, varsa başka öneriniz çok iyi olur. Dip Not: Benim karıncaların kafası güzel, tatlıya değil bildiğin soğana geliyorlar.😑
Balkon, lavabolar falan derken akşamı gördük tabii. Cam silmedim, ömrümde ilk defa yüksekten korktum. Kendi işimi kendim görebiliyorum şükür ama sadece cam için bir yardımcı alabilirim. Eşimin titizliği ve dizilerimin titremesi gibi haklı sebeplerim var 😁
Koca işte, eve geç geliyor zaten, yayıla yayıla yemek yaparım niyetleri egemen bende. Tabii biraz fazla yayıldım galiba. En son depar atıyordum evin içerisinde 😁
İlk izin günüme dair tek pişmanlığım tüm günü evde geçirmiş olmam. İnsan dükkan dükkan gezmeye, renkli panolar altında dolaşmaya, hatta kalabalık insan kümelerine bile ihtiyaç duyuyormuş 😀 Bunu da iki haftadır tek başıma çalışınca anladım.
Bunları yaparken bir sepet ütü beni bekliyordu içeride, yaptım mı, hayır 😀 Tüm ülkeyi temizleyeyim ama bana ütü denmesin. Ölesiye tiksiniyorum. Sanırım herkes aynı bu konuda. Neyse ben 3 gün önce bitirdim, darısı size cicim 😙
Ben evli ve çalışan bir Gizem olarak izin günümü böyle geçirdim. Takdir ediyorum evinde sayısız aksesuar olup, hem çalışan, hep ev işini eksiksiz yerine getiren, hem de her gün sayısız sunum yapan, akşamları da gezmeye giden bayanları. Sanırım daha bu kulvarda yeni olduğum için sağlayamadım dengeyi. Ertesi günün yemeklerini geceden yapsam, ütü içinde bir gün belirlesem sanırım daha sağlam olur her şey :)
Şimdi ben bunları anlatıyorum ve kesin bir kaç kişi ' O kadar söylendin madem çalışma.' diyecek, eminim. Bu söylenme değil arkadaşlar, yalnız hissettiğim bir şehirde kendime buldugum bir rahatlama yöntemi. İkincisi 9 yıldır stabil olarak çalışıyorum, ne kadar sabahları oflasamda, akşamları yorgunum diye çirkefleşsemde Rabbim izin verdiği sürece çalışacağım. Dünya çok kötü ve babam o diplomaları bana evin duvarlarını süslemesi için aldırmadı. Mesleğime çok alakasız bir işyerindeyim mesela ama mutluyum. Çünkü iyi kötü demeden çalışıyorum ve eşime evde destek oluyorum. Binlerce şükür olsun Rabbim...
Neyse amaçsız bir yazı oldu ama burası da benim günlüğüm değil mi zaten. Evet, ailemi, kuzenlerimi çok özlüyorum ve bu şekilde kendimi oyalayarak daha rahat atıyorum yalnızlığı içimden. Hem kendimle dalga geçip, eksiklerimi de buluyorum 😁 ( Gerci bu aralar 5 kilo kadar fazlam var ama olsun)
Pembik ve cici gelinlerim. Evli olmak çok güzel ama hayat instagram sayfalarımız kadar pastel değil maalesef. Evlenince pamuklar içinde yaşamıyorsunuz, ya da ben bu tarz şeyleri sevmediğim için daha net yaşıyorum. Cılkı çıkmış ilişkiler ya da herkese ve herseye kalpler çiçekler sevmiyorum. Üzgünüm, bir çoğu gibi değilim. Ama hep diyorum ya, şükrediyorum ve Rabbim sayısız kapı acıyor. Ailem yanımda, mutlu bir yuvam var. Geriye kalan her şey sizin olabilir, bu kadarı bana yeter. :)
Görüşmek üzere 👋😘
